Het experimentje loopt gesmeerd. De gist is zich een weg aan het vreten door de beschikbare suikers en scheidt daarbij braafjes CO2 en C2H6O uit. (Of koolstofdioxide en ethanol). Een week na het starten van het experiment bedraagt het abv al 9.75%. De pH was gezakt naar 2,96, dus dat hebben we moeten corrigeren. Gist gedijt perfect in een zuur medium, maar de pH zakt best niet onder 3,5. Gebeurt dat wel en wordt deze situatie niet gecorrigeerd zal de gist gaan stressen en een hele hoop ongewenste bijsmaken produceren.
Alle belangrijke eigenschappen van de proto mede zijn gemeten en waar nodig bijgesteld. De allerbelangrijkste eigenschap, de smaak, is uiteraard ook al even geëvalueerd. Laat het me zo stellen: ik ben er redelijk zeker van dat experiment #1703 erg snel het levenslicht zal zien als batch #1710.
The experiment is going extremely well. The yeast is munching away at the available sugars and secretes CO2 en C2H6O (carbon dioxide and ethanol alcohol) in an orderly fashion. A week after inoculation the abv is already at 9.75%. The pH level dropped to 2.96, so that had to be rectified. Yeast will thrive in an acidic environment, but pH shouldn’t drop below 3.5… Should this go unchecked, the yeast would stress and produce a plethora of unwanted off flavors.
All important aspects of this proto mead have been checked and action has been taken where needed. The most important aspect, taste, has evidently been evaluated too. Let me put it this way: I suspect Experiment #1703 will see the light of day very soon as batch #1710.